چرا نحوه تأمین مالی فروشگاههای بزرگ بررسی نمیشود؟
اکبر پازوکی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره وضعیت فعالیت هایپرهای بزرگ لوازم خانگی گفت: صحبت ما بر مبنای اصل ۴۴ قانون اساسی و تبلیغات نامتعارف و مسئله بعد درباره مسائل مالی فروشگاههای بزرگ لوازم خانگی است. مگر یک شخص چقدر میتواند سرمایه داشته باشد که ۲۴ ساعته در تمامی شبکههای تلویزیون با آن هزینه بالا، تبلیغ کند و بگویید بیایید از من کالا بخرید؟
اتحادیه فروشگاههای بزرگ از کجا آمده است؟
وی با بیان اینکه این فروشگاهها از اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی جواز ندارند، گفت: صنف لوازم خانگی ۶۳ سال قدمت و ۲۲ هزار فروشنده در سطح کشور دارد. چطور این فروشگاهها یک روزه اتحادیه فروشگاههای بزرگ زدند؟
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی تهران ادامه داد: امروز اگر کسی برای دریافت تسهیلات خرید جهیزیه به بانک مراجعه کند او را به سمت این فروشگاهها سوق میدهند اما اگر کسی برای ازدواج فرزندش یا ودیعه مسکن به بانک مراجعه کند میگویند اعتبار نداریم. اعتبارات کجا هزینه میشود؟
وی افزود: فروشندگان خرد و کسبه در این ۴۶ سالی که از انقلاب گذشته با تبلیغ به مردم کالا فروختهاند؟ ما در این مدت هم قسطی هم شرایطی فروختیم و با مردم کنار آمدیم. مگر امام (ره) نگفتند که این کسبه بودند که انقلاب پیروز شد؟ مگر رهبری نگفتند که بانکها حق بنگاهداری ندارند؟ این فروشگاهها پول این تبلیغات در صدا و سیما و بیلبوردهای شهری را از کجا آوردهاند؟ مگر یک کاسب چقدر توان دارد که بتواند ۶ ماهه، ۱۲ ماهه، ۲۴ ماهه و ۳۶ ماهه کالا بفروشد؟
پازوکی با بیان اینکه تبلیغات این فروشگاهها اعتماد مردم از کسبه را سلب کرده است، گفت: در این سالها اصناف در سیل، زلزله، کمک مومنانه و … از جیب خود به کشور کمک کردهاند. در این مدت نه با تبلیغ در صدا و سیما و بیلبوردها و نه با جایزه دادن نیاز مردم را تأمین کردهایم. از جیب خودمان به مردم کالای قسطی فروختهایم. از تولید کننده پیش خرید کرده و چرخهای تولید را به حرکت در آوردهایم. چه شده که امروز دولت کسبه را کنار گذاشته است؟
چرا نهادهای نظارتی نحوه تأمین منابع مالی فروشگاههای بزرگ را بررسی نمیکنند؟
پازوکی افزود: ما از دولت وام نمیخواهیم. بانکی که امروز ۳۰ درصد بهره میدهد چطور این فروشگاهها کالای خود را با نیم درصد یا یک درصد و یا بدون بهره به صورت قسطی میفروشند؟ یک نهاد نظارتی سراغ اینها نرفته که این منابع را از کجا آوردهاند.
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی تهران تصریح کرد: امروز اگر یک فروشنده خرد اتیکت نداشته باشد جریمه میشود اما چرا کسی این فروشگاههای بزرگ را رصد نمیکند؟ چرا تعزیرات و بازرسی صمت و اصناف سراغ اینها نرفته است. اینها از کجا یک دفعه شکل گرفتند و برای خود اتحادیه زدند؟ چه افرادی پشت اینها هستند و این پولها را از کجا آوردهاند؟
وی خاطرنشان کرد: سال ۱۳۹۵ وقتی تراکنش یک کاسب از ۵ میلیارد تومان بالاتر میرفت او را میخواستند اما امروز در این فروشگاهها هزاران میلیارد تومان پول جابجا میشود.
پازوکی گفت: اینها دارند در تولید و فروش کالا به سیاستگذار تبدیل میشوند. ما بارها درباره این موضوع هشدار دادهایم اما فایدهای نداشته است.
منابع بانکی به جای تولید وارد توزیع شده است
وی افزود: رهبری مستقیم اعلام کردند که بانکها حق بنگاهداری ندارند. چرا منابع بانکی به جای تولید وارد بخش توزیع شده است؟ مگر ما ناترازی برق و آب نداریم؟ چرا بانکها در تولید برق یا تأمین آب از خلیج فارس سرمایهگذاری نمیکنند؟ سرمایهگذاری در تولید برای آنها به صرفه نیست و سود ندارد؟
پازوکی خاطرنشان کرد: این فروشگاهها مدام تبلیغ میکنند که در شهر نگردید. اتفاقاً ما به مردم میگوئیم در شهر بگردید. ما توان فروش قسطی نداریم چون بانکی پشت ما نیست.
رئیس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی تهران در پاسخ به اینکه آیا مردم برای شکایت از این فروشگاهها به این اتحادیه مراجعه میکنند یا خیر، اظهار کرد: شکایتهای مردمی درباره زدگی و خوردگی کالاها، در مورد اقساط، پول گرفتن مازاد و موارد این چنینی از این فروشگاهها به ما ارجاع میشود.
وی افزود: اما مسئه اصلی نوع تبلیغات این فروشگاههاست. تبلیغات آنها طوری است که در ذهن مردم القا میکند که کسبه گرانفروشی میکنند. ما رسانهای برای ایستادن مقابل این تبلیغات نداریم. چرا جلوی تبلیغات نامتعارف آنها گرفته نمیشود؟ این پولها را از کجا میآورند؟
پازوکی گفت: تاکنون با شورای رقابت، وزارت صمت، سازمان حمایت، نهاد ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و … درباره این وضعیت مکاتبه و گفتگو کردهایم اما همه گفتهاند موضوع در حال بررسی است. مسئولین انگار حرف ما را نمیشنوند.
وی تاکید کرد: اینها رفته رفته در دولت به سیاستگذار تبدیل میشوند. ما خردهفروشها همیشه به نظام و کشور کمک کردهایم اما روز به روز اتحادیهها را کوچکتر میکنند. ما میگوئیم با ما مشورت کنید؛ این خواسته غیرمعقول و خارج از چارچوبی نیست.